Nepal: voor altijd in ons hart <3

De laatste twee weken! Het is zo gek om te weten dat we al bijna weggaan uit Nepal... In de laatste weken hebben we gelukkig nog kunnen genieten van dit prachtige land!
Het nieuwe schooljaar is begonnen, dus wij konden weer volop aan de slag aan onze projecten voor Stichting Maya en voor de pabo... dachten we. In de eerste week na de zomervakantie worden er nog geen "normale" lessen gegeven en ook waren de roosters nog niet klaar. Op basisschool Parashu waren er elke dag zelfs maar 20 kinderen aanwezig. Voor ons betekende dit een saaie week waarin we niet zoveel konden uitvoeren. De tweede week hadden we meer geluk. De lessen begonnen nu echt, dus wij konden aan het werk! We hebben alle vier lessen geobserveerd en met leerkrachten achteraf samen naar hun les gekeken. Ook hebben Willem en Nynke nog een workshop gegeven. Helaas hadden we niet de hele week tijd voor het uitvoeren van observaties en hierop volgende feedbackmomenten. Woensdag was namelijk een vrije dag en donderdagmiddag vertrokken wij alweer uit ons dorpje. Donderdags hebben we dan ook afscheid genomen van onze lieve families. Alle vier kregen we een mooie tika op ons voorhoofd. Ook kregen Willem en Kain een mooie bloemenkrans en Claudia en Nynke kregen een hindoeïstisch sjaaltje, wat allebei traditioneel is bij een afscheid in Nepal. Als cadeautje hebben we beide families, buiten de spullen die we achterlieten (zoals handdoeken, kleding, fleecedekens en andere praktische dingen), een familiefoto op A4-formaat gegeven. Hier waren ze heel erg blij mee! Het afscheid was echt moeilijk... Na wat traantjes gelaten te hebben, zijn we naar onze scholen gegaan om daar afscheid te nemen. Nadat we de kinderen getrakteerd hadden en afscheid van de docenten genomen hadden, was het tijd om met de jeep en onze bagage naar Pokhara te gaan. Hier hebben we nog gezellig gegeten met de groep Maya-vrijwilligers. Tijdens dit afscheid met de nodige tika's (lees: ons hele gezicht zat onder de poeder) en een boeddhistisch sjaaltje hebben we ons vrijwilligerswerk in Nepal echt afgesloten. Op de laatste dagen zijn we de lekkerste restaurantjes nog eens afgegaan en hebben we de laatste souvenirs ingeslagen. Op zaterdagochtend zijn we naar Kathmandu vertrokken. Na een 9 uur lange busreis kwamen we aan in deze enorm drukke stad. Overal zagen we motors, taxi’s en bussen rijden. Op zondag hebben we in Kathmandu de Swayambhunath Stupa (de Monkey Temple), het Durbar square en het Amideva Buddha Park bezocht. Bij de Monkey Temple hebben we heel veel leuke, lieve en vooral grappige aapjes gezien die helemaal niet schuw waren. Bovenop de berg hebben we nog mooie foto’s kunnen maken en genoten van het prachtige uitzicht over de stad. Door de smalle straatjes hebben we nog een wandeling gemaakt. Wat een gave stad is Kathmandu.
Helaas was de maandag dan toch echt aangebroken: tijd om ieder onze eigen weg te gaan. Willem en Nynke vinden het erg fijn om weer naar huis te gaan na zo’n lange tijd weg te zijn geweest. Kain en Claudia’s avontuur gaat door in Thailand.

Deze reis was voor ons alle vier enorm bijzonder. Het valt niet in een blog (of meerdere blogs) uit te leggen wat we hier allemaal meegemaakt hebben. We willen ieder die onze blogs trouw gevolgd heeft bedanken en we hopen jullie gauw weer te zien als we in Nederland zijn.
Liefs,
Claudia, Kain, Nynke en Willem