De lach van een kind laat een leerkracht stralen

Twee weken geleden konden we eindelijk weer terug naar ons dorpje. De Summer School stond namelijk voor de deur. Op zondag 7 april gingen wij met ons vieren en René en Els alvast vooruit richting huis. Zo konden we onze rustige dorpje voorbereiden op de rest van de groep die de dag daarna zou komen voor de Summer School. We hadden allemaal onze activiteiten voorbereid, nieuwe speelmaterialen geregeld en een goede lunch voor tijdens de drukke dagen voor de leerlingen. Na dag een kwamen we er al achter dat het niet alleen drukke dagen zouden worden voor de leerlingen, maar ook voor ons.
Na twee geslaagde startdagen in ons eigen dorpje konden we op pad naar het buurdorp een berg verder. Hier merkten we duidelijk het verschil tussen scholen en hoe lastig het is om de activiteiten te plannen voor iedere school. Gelukkig konden we hierna twee dagen rusten en wat nieuwe plannen maken voor de andere scholen in de tweede week. Na een gezellig weekend bij ons gezin te hebben doorgebracht waarbij we bij elkaar de heerlijke dal bhat zijn gaan proeven en mee hebben geholpen met koffiebonen plukken, waren we weer klaar voor nieuwe dagen Summer School.

Op 15 april zijn we 's ochtends met de bus vertrokken naar een andere school om daar de rest van de groep te ontmoeten en de Summer School te vervolgen. Op deze school kwamen echter veel meer leerlingen dan in de eerste week; ruim 100 kids. Hierdoor hebben we het programma moeten omgooien en hebben we samen als een team goed moeten improviseren om een leuke dag neer te zetten voor de leerlingen. 's Avonds verbleven we met de hele groep op school. Kain kwam met het leuke idee om de projector van school te lenen en een filmavond te houden met uiteraard een leuke Disneyfilm. Na een gezellige filmavond met de groep en een goede nachtrust waren we klaar voor een nieuwe dag. Ook deze verliep uitstekend en zo konden we door naar de volgende school.
Ook deze school was weer heel anders. We waren inmiddels goed ingewerkt in het improviseren en de eerste dag verliep goed. 's Avonds hebben we bij een gastgezin heerlijke marshmallows geroosterd bij het kampvuur en leuke potjes weerwolven gespeeld. Vervolgens sliepen we samen met de groep in één van de lokalen van de school waarbij we lekker warm tegen de vliegen aan konden kruipen, want die waren er genoeg. De tweede dag verliep helaas heel anders dan we hadden gehoopt. Er was voor de verandering weer eens een staking waardoor er minder kinderen naar school kwamen en we geen gebruik mochten maken van de lokalen. Het moeilijkste van de dag was dat we niet onze planning aan konden houden. Doordat deze school in de omgeving veel concurrentie kent, wilde de directeur graag een soort optocht houden met ons en de leerlingen om de andere scholen jaloers te maken. Uiteindelijk hebben we een lange wandeling gemaakt van ruim vijf kwartier in de volle zon. De kinderen hadden het naar hun zin en nadat we snel water hadden geregeld konden zij de tocht ook goed volhouden. De dag hebben we nog af kunnen sluiten met lekkere noodles van de vrouw van de directeur.
Toen we donderdagmiddag terugkwamen in de stad hadden René en Els een heerlijke borrel geregeld als bedankje voor ons harde werk. Afgelopen vrijdag was het zover, de laatste dag van de Summer School. Aan iedereen was te merken dat ze echt de laatste energie aan het gebruiken waren voor deze leerlingen. Aan het eind van de dag waren we ontzettend trots op het resultaat wat we in twee weken hebben neergezet. Het was een lange voorbereiding en veel improvisatie, maar we stonden er als team en zijn zeer blij met het resultaat.

Tijdens de Summer School leerden we weer hoe lastig, zwaar, leuk en inspirerend het kan zijn om in een team te werken, maar door iedere dag op een andere school in een andere omgeving een kind te zien lachen en genieten, konden we ons leerkrachtenhart weer even voelen kloppen en die momenten blijven we koesteren, want dat is de reden waarom wij voor dit vak gekozen hebben en naar Nepal gekomen zijn.
De lach van een kind.